Art in House – Eugeniusz Gerlach – EKSPRESJA KOLORU 2021

28 lipca 2021 / stanger / Dodaj komentarz

Sztuka współczesna z korzeniami
w przedwojennej awangardzie

Malarstwo Eugeniusza Gerlacha oparte jest na linii i kolorze, przy zachowaniu równowagi między obydwoma środkami formalnymi. Korzenie twórczości artysty sięgają do awangardowych poszukiwań początku XX wieku oraz dwudziestolecia międzywojennego: ekspresjonizmu i kubizmu, zwłaszcza sztuki Picassa. Choć podział kompozycji przez linię kieruje ją ku abstrakcji, najczęściej zostaje ona osnuta wokół formy figuratywnej; w pracach malarza przewijają się liczne postacie oraz atrybuty ze świata muzyki, tańca, mitologii, religii czy codzienności. Nie aspirują one jednak do nadrzędnej roli w kompozycji – są jedynie punktem wyjściowym do zbudowania logicznej konstrukcji opartej na liniach i polach barwnych. Konsekwencją wyboru takich środków formalnych jest wywołanie u odbiorcy skojarzenia z witrażem.

Kuratorem wystawy jest Anita Wolszczak-Karasiewicz, historyk sztuki oraz właścicielka Domu Aukcyjnego Art in House.

Struktura kompozycyjna jego obrazów sprawia, że przywołują one na myśl witraże, zaś miłośnicy malarstwa początków XX wieku na pierwszy rzut oka zauważą związki pomiędzy awangardowymi eksperymentami z linią i kolorem oraz twórczością tego artysty. Jedno nie pozostawia wątpliwości – styl Eugeniusza Gerlacha jest na tyle unikatowy, iż trudno znaleźć twórcę, który malowałby tak, jak on. Przekonają się Państwo o tym w czasie oglądania indywidualnej wystawę Gerlacha w Domu Aukcyjnym Art in House.

Aleksandra Kaczanowska, 23 lipca 2021

Zapraszamy!

EKSPRESJA KOLORU – malarstwo Eugeniusza Gerlacha
28 lipca – 11 sierpnia 2021, 9:00-18:00
Dom Aukcyjny Art in House
Aleje Jerozolimskie 107, Warszawa

Galeria PRYZMAT Kraków – ALCHEMIA KOLORU

18 grudnia 201527 lutego 2016 / stanger / Dodaj komentarz

GALERIA SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ PRYZMAT

Klub Plastyka ZPAP
ul. Łobzowska 3
31 -139 Kraków

zaprasza na wystawę malarstwa

EUGENIUSZ GERLACH
ALCHEMIA KOLORU

wernisaż: 22 grudnia (wtorek) 2015 roku o godz. 17.00

Akt futurystyczny, 2009 olej płótno 200 x 115 cm

Kompozycja osiowa – Postać, 2014 olej, płótno 180 x 110 cm

Kompozycja kilimowa – 012, 2012 olej,płótno 116,5 x 150 cm

Wiolonczelistka – 012, 2012 olej, płótno 116,5 x 150 cm

Baletnica, 2003 olej, płótno 198 x 100 cm

Akt kosmiczny, 2001 olej, płótno 210 x 100 cm

Helena i Parys 08/1, 2008 olej, płótno 150 x 150 cm

Wędrowiec, 2002 olej, płótno 210 x 100 cm

Walka kogutów – 012, 2012 olej, płótno 116,5 x 160 cm

Kompozycja organowa, 2014 olej, płótno 150 x 150 cm

Tukany, 2001 olej, płótno 150 x116,5 cm

Jesienny Akt, 2002 olej, płótno 180 x 110 cm

Duet 2011, 2011 olej, płótno 150 x 150 cm

Kompozycja syntetyczna, 2005 olej, płótno 120 x 100 cm

Egzotyczne ptaki – 012, 2012 olej, płótno 116,5 x 160 cm

Duet 81, 1981 olej, płótno 215 x 115 cm

Kompozycja futurystyczna, 2008 olej, płótno 150 x 150 cm

Kompozycja syntetyczna – zieleń i czerń, 2014 olej, płótno 150 x 116,5 cm

Kwartet – 09, 2009 olej, płótno 116,5 x 150 cm

Ikar, 1986 olej, płótno 150 x 100 cm

Kompozycja błękitna – 06, 2016 olej, płótno 150 x 100 cm

Kompozycja symfoniczna, 2009 olej, płótno 115 x 170 cm

Szermierze – 09, 2009 olej, płótno 115 x 170 cm

Kompozycja dynamiczna, 2009 olej, płótno 115 x 170 cm

Duet 06, 2006 olej, płótno 150 x 100 cm

Księżniczki, 2011 olej, płótno 150 x 100 cm

Zbuntowane Anioły 94, 1994 olej , płótno 150 x 150 cm

Przyjaciółki 01, 2001 olej,płótno 149 x 141 cm

Upadły Anioł, 2003 olej, płótno 210 x100 cm

Trzej mędrcy, 2001 olej, płótno 150 x 115 cm

Pomiędzy linia a kolorem

Malarstwo Eugeniusza Gerlacha zanurzone jest głęboko w poszukiwaniach artystycznych europejskiej i polskiej awangardy z pierwszych dekad XX wieku, stanowi własną, w pełni autonomiczną, oryginalną wypowiedź artysty współczesnego, zaskakująco prawdziwą. Mamy do czynienia z dobitnym potwierdzeniem, że sztuka to obszar, w którym klasyczne operowanie tabliczką mnożenia nie musi przynosić wyników do jakich jesteśmy przyzwyczajeni, terenem gdzie paradoks jest piękny i interesujący.

„Na płótnach Eugeniusza Gerlacha prowadzone jest jakaś gra, intryga wyższej, artystycznej kategorii. Na pewno chodzi o porządkujące zdyscyplinowanie obrazu, tak, aby motyw był klarowny i jednocześnie by był raczej czysto plastyczną rozgrywką na temat człowieka i natury” – napisał niedawno Stanisław Tabisz. Wie co pisze, wszak sam jest malarzem. A my, publiczność sal wystawowych, gdy przyjrzymy się bliżej obrazom Gerlacha, gdy poobcujemy z nimi dłużej niż przez chwilę, odnajdziemy w nich (także w tych, które zbliżyły się do abstrakcji tak dalece, że stanęły na jej progu) w zasadzie wszystkie klasyczne tematy malarskie: pejzaż, martwą naturę, akt, portret, szerokie spektrum tzw. scen rodzajowych. Jedne „na wierzchu”, inne ukryte w materii obrazu, a wszystkie – bez względu na to – jak zostały potraktowane – zdają się być przede wszystkim pretekstem do kreowania dyskursu pomiędzy malarskimi wartościami, środkami, celami.

Linia i kolor – podstawowe środki malarskie – bywają u Gerlacha podnoszone do rangi tytułu wystawy, co może oznaczać, że artysta podrzuca nam trop, że chce zwrócić uwagę na rolę, jaką pełnią w jego obrazach. A jest to rola szczególna.

Picasso powiedział, że „tylko linia nie jest naśladownictwem”. Eugeniusz Gerlach, mądrzejszy o doświadczenia kubistów, konstruktywistów, o cały wiek XX przefiltrowany przez własną osobowość, wie co można zrobić z linią w obrazie, jak operować nią, by podkreślić konstrukcję formy, jak rytmizować i dynamizować. No i jak zespolić ją równoprawnie z kolorem. W tę wiedzę wyposażyła go krakowska Akademia; uczeń Wacława Taranczewskiego wiedział jak równolegle działać linią i płaszczyzną barwną już wówczas gdy malował obrazy na dyplom. A potem były własne doświadczenia, przemyślenia, działania: pół wieku mniej więcej. Można powiedzieć, że Eugeniusz Gerlach jest cierpliwym, skutecznym trenerem linii i magiem koloru.

Linia i kolor osiągają wyjątkowe współbrzmienie w obrazach Gerlacha określanych jako witrażowe, uznawanych za najbardziej „Gerlachowe” i stanowiących znaczną (nie tylko ilościowo) część dorobku artysty. Budowane wyrazistymi liniami konturowymi i cieńszymi, delikatnie spinającymi obraz , czasem tworzącymi kotary, czy przesłony przesuwające namalowane przedmioty w głąb obrazu, z płaszczyznami koloru opisującego przedmiot mają jeszcze jeden ważny akcent malarski: światło. Światło, często dyskretne, starannie rozkładane podkreśla charakter obrazu i zaprasza do wycieczek wyobraźni. Uwodzi nawet wytrawnych krytyków tak dalece, że pozwalają sobie na emocjonalność uwag i opinii. Można – udając się w trop za nimi – przyjąć, że w Sali wystawowej stoimy przed witrażami, które patrzą na nas. Ale dopuszczalne i uprawnione jest także inne zobaczenie obrazu, ba, nawet najdosłowniej odwrotne. To my stoimy przed witrażem i przez wypełnione kolorem kwatery wyglądamy na świat ograniczany, dzielony, rozczłonkowywany bujną geometrią linii. Podejmujemy trud scalania autonomicznych elementów żyjących własnym życiem, albo zadawalamy się rejestrowaniem ich istnienia. Aż do chwili gdy dotrze do nas szczególna podstępność malarstwa. Bo najbardziej witrażowe obrazy są tymi, które nie pozwolą przenieść się na szkło bez istotnych strat malarskich. Są nieprzekładalne, podobnie, podobnie zresztą jak prace z wcześniejszego o parę lat cyklu „Kompozycji kilimowych”; najbieglejsza tkaczka dostałaby ciężkiej nerwicy i trwałej niechęci do krosna próbując przenieść w sploty wełny te rytmiczne kompozycje abstrakcyjne. Bo Eugeniusza Gerlacha nie interesuje szkło, ani wełna. Przynajmniej – nie tym razem. On maluje obrazy wiodąc nas szlakami malarskiej iluzji. Tworzy malarstwo wyrafinowane o niezwykle czystej, precyzyjnej konstrukcji. Niech nas nie zwiedzie pozorna plątanina linii; one są pod kontrolą, maszerują karnie jak żołnierze z kompanii honorowej, tylko z daleko większym przydziałem fantazji.

Kiedyś, lat temu czterdzieści i kilka, Gerlach miał swoją pierwszą w Krakowie wystawę indywidualną. Podczas wernisażu w galerii dziennikarz zapytał artystę co chciałby robić w bliższej i dalszej przyszłości. – Chciałbym namalować dużo dobrych obrazów – powiedział młody malarz. Nie wiadomo już czy była to noc spadających gwiazd, ale życzenie spełniło się. Ma w dorobku dużo rzeczywiście dobrych obrazów, a przed sobą następne. Dobre, bo przecież innych nie warto malować.

Jolanta Antecka, Kraków 2015

Galeria PANORAMA Tomaszowice – wystawa MUZYCZNOŚĆ SZTUKI

21 października 201521 października 2015 / stanger / Dodaj komentarz

MUZYCZNOŚĆ SZTUKI to tytuł wystawy malarstwa, grafiki, rysunku i rzeźby, która prezentuje twórczość artystów- członków Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Krakowskiego. Jest to już piąta tematyczna wystawa zorganizowana dzięki uprzejmości Pana Ziyada Raoof w Galerii Panorama w Tomaszowicach, w ramach cyklu wystaw Art Meeting Tomaszowice.

Galeria PANORAMA Tomaszowice – wystawa MUZYCZNOŚĆ SZTUKI

W wystawie bierze udział 24 artystów (Marek Batorski, Bożena Boba-Dyga, Józefina Bransch-Walczak, Adam Brincken, Barbara Bujas-Szozda, Eugeniusz Gerlach, Anna Karpowicz-Westner, Teresa Kotkowska-Rzepecka, Danuta Kowalska, Janina Kraupe, Agnieszka Łakoma, Aleksander Mitka, Maria”Maja” Moroz, Maria Niewiadomska, Jerzy Nowakowski, Romuald Oramus, Lucjan Orzech, Jan Pamuła, Leonard Pędziałek, Aleksander Fraj Pieniek, Ewa Sadowska, Anna Stolzman-Michta, Ewa Wójcik-Konstantynowska, Ewa Żelewska –Wsiołkowska).

Prezentując prace artystów, zajmujących się rożnymi dziedzinami sztuki i posługującymi się różnorodnymi środkami wypowiedzi, chcielibyśmy też „usłyszeć obraz”.
Analizując zagadnienia muzyczności malarstwa można zauważyć ze te dwie dziedziny sztuk: muzyka i obraz łączy szereg analogii. Kandinsky twierdził, że „kolor jest klawiszem, oko młoteczkiem, a duch wielostronnym fortepianem”, Poprzez wystawę, chcielibyśmy pokazać szczególnie relacje pomiędzy sztuką a muzyką. Muzyczność sztuki i malarskość muzyki. Musica sacra i musica profana.

Dla wielu artystów główną rolę w malarstwie odgrywa kolor i rytm kompozycyjny, który kojarzy się z muzyką. Poszukując relacji między muzyką i malarstwem można porównać oddziaływanie barw do brzmienia instrumentów muzycznych, dokonując równocześnie określenia psychologicznego znaczenia poszczególnych kolorów.

Związki muzyki z malarstwem nie są niczym nowym, a w XX wieku nabrały, szczególnego estetycznego zespolenia, przykładem mogą być muzyka i malarstwo impresjonizmu -oba rodzaje twórczości zazwyczaj mają za zadanie wywołać u odbiorcy określone wrażenie, zatrzymanie chwili.

Muzyka, podobnie jak malarstwo, podkreśla, ujawnia i mnoży emocje; stanowi bezpośrednią formę wyrażania najbardziej subiektywnych przeżyć twórcy.

Zapraszamy do Galerii Panorama w Tomaszowicach
październik – listopad 2015

Małgorzata Bundzewicz
Kurator wystawy
ZPAP Okręg Krakowski

Centrum Kultury ZAMEK Poznań – Muzyczne inspiracje

3 czerwca 20157 grudnia 2016 / stanger / Dodaj komentarz

13 maja 2015 roku w Galerii PROFIL, mieszczącej się w Centrum Kultury ZAMEK w Poznaniu, odbyło się otwarcie wystawy malarstwa, artysty malarza Eugeniusza Gerlacha, z cyklu MUZYCZNE INSPIRACJE. Jest to kolejna odsłona poświęcona związkom muzyki i malarstwa. Artysta poszukuje elementów łączących media, które jak mogło by się wydawać nic nie łączy – oddziałują bowiem na zupełnie inne zmysły. W pracach artysty odnajdujemy jednak takie składniki jak rytm, barwa, nasycenie, temperatura, a więc to co doskonale charakteryzuje muzyczne oddziaływanie na słuchacza.

Otwarcia dokonał kurator oraz aranżer wystawy, kierownik Galerii PROFIL, Waldemar Idzikowski.

Wystawa czynna do 6 czerwca 2015 roku.
Galeria PROFIL
Centrum Kultury ZAMEK
ul. Św. Marcin 80/82
61-809 Poznań

Centrum Kultury ZAMEK Poznań – Galeria PROFIL

W kwietniowym numerze, opisującego relacje sztuki i biznesu magazynu Art & Business – nr 4/2015 (245), ukazał się artykuł poświęcony sylwetce artysty malarza Eugeniusza Gerlacha. Artykuł nosi tytuł KOLOREM W RZECZYWISTOŚĆ. Na czterech stronach artykułu [strony: 72-75] znajdziemy całostronicową fotografię artysty, wykonaną w jego pracowni malarskiej (znajdującej się w Krakowie), reprodukcje trzech obrazów, które pokazane zostaną na wystawie MUZYCZNE INSPIRACJE (maj 2015 – CK Zamek, Poznań) oraz tekst przybliżający sylwetkę autora.

http://www.gerlach-art.com/art-and-business/

ART & BUSINESS – KOLOREM W RZECZYWISTOŚĆ

4 kwietnia 2015 / stanger / Dodaj komentarz

“Trzy gracje - trio” 125 x 125 cm, 2011 — “Trzy gracje – trio” 125 x 125 cm, 2011

W artykule znajdziemy między innymi informacje dotyczące wczesnych lat młodości Eugeniusza Gerlacha – w szczególności doświadczenia wojenne i powojenne, które ukształtowały charakter artysty. Dowiemy się także o jego najwcześniejszych poszukiwaniach stylu, o wpływie jaki wywarli na niego artyści uważani dziś za klasyków malarstwa. Poznamy także jego wspomnienia lat studenckich, spędzonych na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Wreszcie dowiemy się o artystycznych inspiracjach Eugeniusza Gerlacha – w szczególności sportem i muzyką.

Artykuł ukazał się z okazji zbliżającej się wystawy Eugeniusza Gerlacha MUZYCZNE INSPIRACJE w Centrum Kultury ZAMEK w Poznaniu – Galeria PROFIL, maj 2015

MILLENIUM HALL Rzeszów – Eugeniusz Gerlach – Muzyczne Inspiracje

13 listopada 201313 listopada 2013 / stanger / Dodaj komentarz

7 listopada 2013 roku, w Europejskiej Galerii Sztuki mieszczącej się w MILLENIUM HALL w Rzeszowie, przy al. Kopisto 1, odbyło się uroczyste otwarcie wystawy malarstwa Eugeniusza Gerlacha p.t. MUZYCZNE INSPIRACJE. Uroczystego otwarcia dokonał kurator wystawy – Emil Jurkiewicz (prezes Fundacji Bliźniemu Swemu). Uroczystość zaszczyciła swoją obecnościa Pani Marta Półtorak – Prezes Develop Investment oraz Millenium Hall. Wernisażowi wystawy towarzył koncert kameralny muzyki klasycznej. Na wystawie prezentowanych jest 85 obrazów inspirowanych muzyką.

Wystawa czynna: 7 listopada 2013 – 28 lutego 2014.
Serdecznie zapraszamy.

Millenium Hall w Rzeszowie – Europejska Galeria Sztuki – Zaproszenie

Dom Aukcyjny MILLENIUM – Europejska Galeria Sztuki

Eugeniusz Gerlach – MUZYCZNE INSPIRACJE – informacja o autorze

Uroczyste otwarcie wystawy (od lewej: Eugeniusz Gerlach, Marta Półtorak oraz Emil Jurkiewicz)

Eugeniusz Gerlach oraz Pani Prezes Marta Półtorak

MILLENIUM HALL Rzeszów – Eugeniusz Gerlach – Muzyczne Inspiracje

Millenium Hall Rzeszów – EUGENIUSZ GERLACH – MUZYCZNE INSPIRACJE

3 listopada 20133 listopada 2013 / stanger / Dodaj komentarz

Pani Prezes Marta Półtorak

Europejska Galeria Sztuki MILLENIUM HALL w Rzeszowie

oraz artysta

zapraszają na wernisaż wystawy malarstwa Eugeniusza Gerlacha

EUGENIUSZ GERLACH – MUZYCZNE INSPIRACJE

———————————————————————

WERNISAŻ: 11 listopada 2013 godz. 18:30
Millenium HALL Al. Kopisto 1, 35-315 Rzeszów

————————————————————————-
CZAS TRWANIA WYSTAWY: 11 listopada 2013 – 28 luty 2014

Europejska Galeria Sztuki – Millenium Hall w Rzeszowie – zaproszenie

MUZYCZNE INSPIRACJE EUGENIUSZA GERLACHA

Picasso i Menuhin. Piekno czy skandal?

Czy wystawa „INSPIRACJE MUZYCZNE EUGENIUSZA GERLACHA” w Galerii Europejskiej Millenium Hall w Rzeszowie zaskoczy zwiedzających? Czy obrazy pokazane na wystawie będą szczegółowo oglądane i zapamiętane indywidualnie? Jaka będzie synergia obrazów dotyczących sfery muzycznej z ekspozycją współczesnego malarstwa polskiego?

Pianistka 06/II, olej, płótno, 150 x 100 cm

Eugeniusz Gerlach, kompozycjami tradycyjnymi i obrazami milczącymi zainspirował refleksje dotyczącą relacji muzyki wobec obrazu i malarstwa oraz zróżnicował skale tego podziału. Dominować powinien zachwyt. Pojawią się również ostre spory, krytyki i zdziwienia. Dla wystawy indywidualnej taka reakcja to impuls, niczym multiwitamina. Sztuka staje się w Rzeszowie najważniejszym wydarzeniem artystycznym, towarzyskim i obyczajowym. Obrazy Gerlacha pochodzą z dojrzałego i najciekawszego okresu przełomu XX i XXI wieku. W dojrzałych, wyrazistych, wyrafinowanych i wieloznacznych formach malarskich można odczytać wolę okazania niezwykłego szacunku. Hommage, dla wielkich artystów XX wieku Yehudi Menuhina (1916-1993) i Pabla Picasso.
Picasso i Menuhin spotykali się w Ameryce i Francji kilka razy. Ich reakcje i komentarze na rzecz sztuki często zdumiewały bezpośredniością. Picasso twierdził, że wybitnym dziełem malarskim jest tylko to, co leczy ból zębów . Menuhin, natomiast, obok bardzo precyzyjnych i wyczerpujących prób muzycznych, regularnie uprawiał jogę przed każdym koncertem, w którym był solistą lub dyrygentem. Doświadczała tego również Sinfonia Varsovia , którą Menuhin współtworzył, doskonalił i dyrygował w latach 1984-1999. W tym kontekście kolekcja Motywów muzycznych w malarstwie pokazana w Rzeszowie, zatrzyma zwiedzających na dodatkowe kwadranse zadumy przed obrazami. Kunszt obrazów i ekspresja artystyczna rozpoznawana w motywach muzycznych w malarstwie stają się wyrazistą i wyrafinowaną formą Gerlacha i przypomnieniem osiągnięć Picassa i Menuhina.

Wiolonczelistka 01, olej, płótno, 150 x 116 cm

Siedząca – w muzycznym fotelu, olej, płótno, 150 x 100 cm

Obrazy wybrane na wystawę rywalizują jawnie i indywidualnie na przewagi, sławy, wielkości i wartości. Katalogi do indywidualnych wystaw obrazów Eugeniusza Gerlacha koncentrują się na ukazaniu sfery wrażliwej wypełnionej harmonią, pięknem i dobrem . W pokazanej kolekcji dominują instrumenty smyczkowe. Skrzypce i wiolonczele. Intrygują cztery obrazy z ”Meksykańskimi skrzypkami” i pięć obrazów z wizerunkami „Wiolonczelistek” malowanych od 1977 do 2002. Obrazy na wystawie mają szczególny czar. Stają się natychmiast bliskimi, podziwianymi i intrygującymi. Gerlach, w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie posiadł trudną sztukę malowania aktów. To doświadczenie rozwijał i doskonalił. Wprowadził do muzyki poważnej również nagość, wrażliwość i cielesność?

Czy muzyczne akty instrumentalistek będą rozszyfrowane i identyfikowane? Czy wystawę wzbogacą obrazy o intrygujących tytułach? „Naga skrzypaczka”, „Naga pianistka” i „Naga baletnica”. Eugeniusz Gerlach wykazał przy tych obrazach swój wielki kunszt. Nie namalował nagich instrumentalistek i baletnicy, tak jak to zapowiada tytuł pracy. Posłużył się wyobraźnią. Nagość, jako tytuł i jako obraz są odległe od cielesności i erotyki. Nagość wyimaginowanej baletnicy może być postrzegana, jako stały, nowoczesny i doskonały witraż, z 2006 roku. Odnajduję w nich szczegóły formy, które budzą zachwyt delikatnością. Gdy przyglądam się „Meksykańskiemu skrzypkowi” malowanemu w 2005 roku, to na formacie 150 cm x 150 cm, spodziewałem się zobaczyć instrumentalistę. Moje zmysły prowadzą do innych skojarzeń. „Meksykański skrzypek” to również piękny tytuł dla meksykańskiego dywanu z wełny i jedwabiu. „Wiolonczelistka” z 2002 (102 cm x 79,5 cm) to zjawiskowo doskonały piękny i stosowny projekt horyzontu dla najważniejszej w mieście Sali koncertowej, w której wykonywana jest muzyka i filmowa, teatralna. Ten obraz, w formie powiększonej inspiruje do prawykonań muzycznych dzieł smyczkowych. Solistów, kwartetów, kameralistów a nawet wielkich orkiestr z solową muzyką wiolonczelistów. Patrząc na „Gitarzystę” z 2000 roku malowanego na płótnie (63 cm x 84 cm) odkrywam zaskakująco doskonałą i nowoczesną ikonę inspirowaną obrządkami religii Wschodu.

Skrzypaczka 01, 2001, olej, płótno, 118 x 79 cm

Wiolonczelistka 84, olej, płótno, 120 x 80 cm

Meksykański skrzypek 07/I, olej, płótno, 100 x 100 cm

Ślepiec grający na fujarce (1982),
olej, płótno, 100 x 47 cm

Saksofonista, olej, płótno, 112 x 49 cm

W malarstwie Eugeniusza Gerlacha wciąż odkrywam intrygujący kunszt kompozycji estetycznych, który przypomina witraże. Witraże nowe, wpatrzone nie w promienie słoneczne, ale każdego z nas, który zatrzymuje się, aby patrzeć na Gerlachowe malarstwo. Zrozumiałe i unikalne. Rzadkie, ale dzięki wystawom, starannym albumom i katalogom dostępne. Wyraziste obrazy z unikalną konstrukcją i precyzyjnie położonym kolorem czynią Eugeniusza Gerlacha pierwszym w Polsce konstruktywistą, kolorystą i witrażystą. Wartością szczególną obrazów Gerlacha są wszystkie konstrukcje rysunkowe tworzone w czasie słuchania muzyki klasycznej z płyt analogowych. Płyty te, w pracowni Mistrza Eugeniusza należą już do rzadkich, ale muzyka, której słucha z tych płyt jest doskonale przyswojona, utrwalona i mistrzowsko zobrazowana. Jak muzyka wpływa na malarstwo pokazuje wystawa w Rzeszowie.

dr Władysław Serwatowski, Warszawa 2013

—————————————————————————————————————————————————————————————-
kurator wystawy: Emil Jurkiewicz
aranżacja wystawy, fotografie obrazów: Stanisław Gerlach

Artyści w Łazienkach 2013 – Eugeniusz Gerlach

28 października 201329 października 2013 / stanger / Dodaj komentarz

24 pażdziernika 2013 roku, we wnętrzach Pałacu Myślewickiego odbyło się kolejne spotkanie z cyklu „ARTYŚCI W ŁAZIENKACH”. Podczas tego kameralnego spotkania publiczność mogła bliżej zapoznać się z twórczością artysty malarza Eugeniusza Gerlacha. Jak zwykle też można było osobiście poznać artystę oraz zadać mu pytanie dotyczące jego twórczości.

Artyści w Łazienkach 2013 – Eugeniusz Gerlach

Fotografie: Stanisław Gerlach

———————————————————————————————————

„Już drugi rok zapraszam wybitnych artystów różnych dziedzin sztuki do Pałacu Myślewickiego w Łazienkach Królewskich w Warszawie (1775-1779, projekt Dominika Merliniego) na spotkania z publicznością. Artystów tych dobrze znam, fotografowałem ich, pisałem o nich i często przyjaźnię się z nimi. Gośćmi byli już m.in. Ewa Braun, Stasys Eidrigevicius, Julia Hartwig, Janusz Głowacki, Rafał Olbiński, Małgorzata Walewska, Józef Wilkoń …

Od lat szukam odpowiedzi na pytanie „Kim jest artysta?”. A poprzez filmową dokumentację spotkań w Łazienkach Królewskich, powstaje niezwykle cenny materiał edukacyjno-poznawczy, ale też ważny kulturowo, bowiem dotyczy tematów, o których właściwie nie mówi się w przestrzeni publicznej w Polsce.

Przede wszystkim dzięki wypowiedziom „z pierwszej ręki”, właśnie dzięki głosom twórców, dowiadujemy się „Kim jest artysta?”. Zacytuję tutaj słynną myśl Pablo Picasso z wywiadu dla „Lettres Francaises“ z 1945 r.: „Jak sądzicie, kim jest artysta? Półgłówkiem, który ma tylko oczy – jeśli jest malarzem, uszy – jeśli jest muzykiem, albo lirę na wszystkich szczeblach serca – jeśli jest poetą, albo tylko mięśnie – jeśli jest bokserem? Wręcz przeciwnie, jest równocześnie istotą polityczną, bez przerwy czujną na wydarzenia tego świata – rozdzierające, namiętne lub spokojne, istotą, która w swym całokształcie formuje się na ich podobieństwo. Czyż można pozostawać obojętnym wobec życia innych? I na mocy jakiegoż to wygodnictwa miałoby się prawo zamykać w wieży z kości słoniowej i odrywać od życia, którym nas ludzie tak hojnie obdarzają? Nie, malarstwo nie jest po to, aby zdobić mieszkania. Jest narzędziem wojny, natarcia i obrony przed wrogiem”.

Publiczność przychodząca do Łazienek na spotkania z artystami, czyta ich książki, słucha ich płyt, ogląda obrazy, filmy… dyskutuje o tym, co w ich twórczości jest fascynujące; ciekawi ją, jak powstają nowe projekty, nad czym obecnie pracują, co mają w planach. Nie ma pytań, które pozostają bez odpowiedzi. Przestrzeń Łazienek Królewskich sprzyja rozmowom o sztuce, życiu i… o byciu artystą. To wyjątkowe miejsce zachwyca niepowtarzalną atmosferą i ciągle przypomina o kilkusetletniej tradycji, gdy za czasów ostatniego króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego, odbywały się tzw. obiady czwartkowe (1770-1788). Przy wspólnym stole zasiadali najwybitniejsi ówcześni intelektualiści: m.in. Marcello Bacciarelli (1731-1818), Wojciech Bogusławski (1757-1829), Hugo Kołłątaj (1750-1812), Stanisław Konarski (1700-1796), Ignacy Krasicki (1735-1801), Adam Naruszewicz (1733-1829), Franciszek Smuglewicz (1745-1818), Franciszek Zabłocki (1752-1821).”

Czesław Czapliński

ARTYSCI w ŁAZIENKACH 2013 – Eugeniusz Gerlach

22 października 2013 / stanger / Dodaj komentarz

Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie

& Czesław Czapliński

zapraszają na cykl kameralnych spotkań
ARTYŚCI w ŁAZIENKACH

24 (czwartek) października, 2013
godz. 18:00 w Pałacu Myślewickim
(Łazienki Królewskie w Warszawie, ul. Agrykoli 1)
rozmawiać będziemy z art.malarzem:
Eugeniuszem Gerlachem

Wstęp wolny
Liczba miejsc ograniczona
(obowiązują wejściówki lub powyższe zaproszenie)

“Pamiętam, kiedy kilka lat temu, po raz pierwszy, zetknąłem się z większą ilość prac Eugeniusza Gerlach w jego pracowni w Krakowie — zobaczyłem i usłyszałem wielkich mistrzów — Cezanne, van Gaugaina, Moneta, Matisse’a, Miro, Picasso, Chopina, Mozarta, Beethovena, Brahmsa… aby wspomnieć kilku. Piędziesięcioletni dyskurs jaki prowadzi Gerlach z tytanami malarstwa i muzyki jest fascynujący i ciągle trwa w jego twórczości.

Zaczęło się już we wrocławskim lyceum plastycznym, gdzie nauczycielami Gerlacha byli absolwenci ASP w Krakowie, uczniowie Wojciecha Weissa, Zbigniewa Pronaszki. Potem w ASP w Krakowie profesorowie Wacław Taranczewski, Jerzy Nowosielski, Hanna Rudzka-Cybisowa, Czesław Rzepiński, Jonasz Stern.

Dzięki swojemu malarstwu, Gerlach pozwala nam dziś lepiej zrozumieć Wielkich Mistrzów, a tym samym świat w jakim żyjemy. Malarstwo traktuje bardzo poważnie, o którym mówi: „Gdy staję przed białą płaszczyzną płótna rodzi się specyficzny stan ducha i świadomość rozpoczynania pewnego misterium, którego początek daje pierwsza plama na nim położona. Potem następuje cisza, samotność i z wolna płynący czas. Jest temat, pierwsze zarysy kompozycji, barwa, rytm, kolor i wyraziste, dla mnie bardzo ważne, kontury porządkujące malarski świat. Są też emocje, i to wszystko razem zamienia białą płaszczyznę płótna w rozedrgane feerią barw dzieło zaczynające żyć własnym życiem”. Niezwykłe wyczucie koloru, duża dynamika oraz porządkowanie formy za pomocą czarnego konturu, to główne cechy malarstwa Eugeniusza Gerlacha” — Czesław Czapliński ze wstępu do albumu “Eugeniusz Gerlach Malarstwo 1959-2009”

Artyści w Łazienkach

Eugeniusz Gerlach urodził się w roku 1941 w Bieniawie k. Tarnopola (na kresach wschodnich). Na ziemie odzyskane przybył w roku 1946 zamieszkując w Paczkowie (powiat Nysa). W 1960 r. ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. W latach 1960-1966 studiował

w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, na Wydziale Malarstwa i Grafiki. Malarstwo sztalugowe i architektoniczne studiował w pracowni prof. Wacława Taranczewskiego, natomiast grafikę u prof. Mieczysława Wejmana. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1966 roku. Promotorami jego pracy dyplomowej byli m.in. Wacław Taranczewski, Czesław Rzepiński, Jonasz Stern i Hanna Rudzka-Cybisowa.

Od roku 1966 jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. W swoim dorobku ma kilkadziesit wystaw indywidualnych m.in.: 1967 – Wystawa Malarstwa Współczesnego – Kraków;1969 – wystawy malarstwa Krakowskiego Okręgu ZPAP – Bytom, Opole, Zielona Góra; 1973 – X Ogólnopolska Wystawa Malarstwa „Bielska Jesień” – BWA Bielsko-Biała;1976 – ogólnopolska wystawa konkursowa „Sport w Sztuce” – BWA Katowice; 1977 – Doroczny Salon Malarstwa Krakowskiego „Wyspiańskiemu w Hołdzie” – Pałac Sztuki – Kraków; 1985 – wystawa „Krakowscy Malarze i Graficy” – BWA Kraków;2004 – wystawa malarstwa krakowskiego „Salon Zimowy” – galeria „Centrum” – Kraków; 2006 – wystawa indywidualna malarstwa – Galeria „Kocioł Artystyczny” – Kraków; 2009 – Nowohucki Salon Sztuki – Galeria „NCK”; 2011 – wystawa indywidualna malarstwa – „Sport w malarstwie” – Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie; 2011 – wystawa „Salon 100-lecia ZPAP Okręgu Krakowskiego” – Kraków; 2011 – wystawa indywidualna malarstwa – „Malarstwo” – TPSP Kraków – Górny Pałac Sztuki; 2012 – wystawa indywidualna malarstwa – Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów – Gorlice, 2012 – wystawa indywidualna malarstwa – „Malarstwo” – Galeria „Na Piętrze” – ZPAP Łódż”; 2012 – wystawa indywidualna malarstwa – ZMYSŁY SZTUKI – spotkanie XII – Muzeum Pałac w Wilanowie – Warszawa; 2012 – wystawa indywidualna malarstwa – SPORT W SZTUCE – Muzeum Miasta Łodzi – Pałac Poznańskich; 2013 – wystawa indywidualna malarstwa – Galeria ALTUS – Katowice, 2013 – wystawa indywidualna malarstwa – Galeria CENTRUM NCK – Kraków, 2013 – wystawa indywidualna malarstwa – Galeria ARSENAŁ – Muzeum Ziemi Prudnickiej – Prudnik, 2013 – wystawa indywidualna malarstwa – Galeria DAP (OW ZPAP) – Warszawa.

Obrazy Gerlacha znajdują się w wielu muzeach i instytucjach, a także w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą, m.in.: w Kanadzie, USA, Francji, Niemczech, Szwecji, Austrii, RPA.

Jeśli chcesz zobaczyć, kto już był i jak odpowiadał na pytanie:

Kim jest artysta?:

http://www.lazienki-krolewskie.pl/Artysci-w-Lazienkach-.html

• Wojciech Modest Amaro

• Ryszard Bacciarelli

• Hanna Bakuła

• Michał Batory

• Juliusz Erazm Bolek

• Ewa Braun

• Jacek Cygan

• Stasys Eidrigevičius

• Wojciech Fangor

• Elżbieta Ficowska

• Anna Frajlich

• Ewa Gargulińska

• Liliana Głąbczyńska Komorowska

• Janusz Głowacki

• Jerzy Główczewski

• Julia Hartwig

• Józef Hen

• Michał Jagiełło

• Renata Jonscher

• Krystyna Kofta

• Jan (David II) Kuraciński

• Bogusław Lustyk

• Franciszek Maśluszczak

• Leszek Mądzik

• Marek Nowakowski

• Rafał Olbiński

• Paulina i Natalia Przybysz

• Allan Mieczysław Starski

• Andrzej Strumiłło

• Beata Tyszkiewicz

• Małgorzata Walewska

• Józef Wilkoń

• Małgorzata Wróblewska-Blikle

Aleksandra Ziółkowska-Boehm

Galeria DAP3 OW ZPAP – Warszawa 2013 – wystawa Eugeniusza Gerlacha

16 sierpnia 201317 sierpnia 2013 / stanger / Dodaj komentarz

Prezes Okręgu Warszawskiego Związku Artystów Plastyków Pan Jacek Maślankiewicz oraz artysta, mają zaszczyt zaprosić Państwa na wernisaż wystawy malarstwa Eugeniusza Gerlacha:

CZTERY OBLICZA TWÓRCZOŚCI.Wernisaż odbędzie się 5 września 2013 roku o godzinie 18.00 w Galerii DAP3 [Dom Artysty Plastyka] Okręgu Warszawskiego ZPAP
[dawna Galeria „Lufcik”] przy ul. Mazowieckiej 11a, w Warszawie.